Erja Lyytinen (Fin) club: Missy Sippy concert report: Freddie -
photo credits: Freddie |
Hoog bezoek gisteren in de Missy Sippy te Ghent. Hier in deze authentieke juke joint was Erja Lyytinen uit het hoge noorden te gast en omdat het toch al een tijdje geleden was dat we dit Finse gitaarwonder nog konden aanschouwen waren we toch wel een beetje benieuwd. Even leek het erop dat er niet al teveel volk zou komen opdagen maar een kwartiertje voor aanvang zat deze club dan ook ‘boesjevol’, en zo hoort het ook. Erja Lyytinen heeft al een lange weg afgelegd en met het resultaat dat ze nog een langere lijst met prijzen heeft gewonnen. Ze was nog in haar jeugdige doen toen we de eerste keer met haar konden kennismaken hier in de lage landen. Haar jeugdige uitstraling en aanstekelijke vriendelijkheid, daar heeft ze nog helemaal niets van ingeboet en haar blues…dat is net als goede wijn, die wordt alsmaar beter door de jaren. Eén van haar mooiste prestaties is wel dat ze ondertussen ook mama is geworden van een tweeling, twee jonge spruiten die ze met lichtjes in haar ogen en vol trots haar bluesbrothers noemt. Erja Lyytinen dat is ook steeds een perfecte balans tussen uitstekend eigen werk en steengoede covers die allemaal de tands des tijd zorgeloos weten te doorstaan en zo begint deze Finse diva met Howlin’ Wolf zijn ‘Spoonful’. Dit nummers werd geschreven door Willie Dixon en we gaan dan al 56 jaar terug in de tijd. Als dank voor het aantreden hier in Ghent, dankt ze ‘Marie Sippy’ met een toepasselijk nummer over de echte Mississippi. Deze 'Mississippi Callin' kan je terugvinden op haar album 'Dreamland Blues' uit 2006. Mooi toch. Voor haar concerten heeft Erja Lyytinen haar eigen Finse band meegebracht incluis haar eigen geluidsman en we moeten toegeven dat dit een prefect geolied geheel is. Eigen werk dat brengt ze tijdens het eerste gedeelte met de titeltrack uit haar ‘Grip Of The Blues’ album uit 2008. Met de aangrijpende ballad ‘You Make Me So Sad’ komt het einde van de eerste set in zicht maar geloof me, deze Erja Lyytinen maakte hier iedereen alles behalve ‘sad’. Bij het aanzetten van deel 2 van dit tot nu al meer dan geslaagd concert krijgen we nu een hommage aan Albert King. Niet alleen voor deze Albert King heeft ze ooit een tribute uitgewerkt maar in 2014 bracht ze het album ‘The Sky Is Crying’ op de markt als een eerbetoon aan Elmore James en dan hoor je meteen waarom Erja Lyytinen in haar land ‘The Finnish Slide Goddess’ wordt genoemd. Na dit perfect staaltje slide gitaar schakelen Erja en haar band over op een instrumentaaltje met ‘surf & slide. Een nummer dat ze hier in de Missy Sippy nog lang zal bijblijven door haar ‘walk trough the Missy Sippy’ met als slide een ‘shot glas’ in haar hand, dat ze naar behoren zelf eerst wist te ledigen. Een nummer waarmee ook de spontane ‘yell’ Tequila deze club op de grondvesten deed daveren. Met ‘Steamy Windows’ dat je ook kan terugvinden op het album ‘Grip Of The Blues’ doet ze hier haar naam alle eer aan… als een Finse Tina. Met bruggetjes erin verweven zoals ‘Like A Virgin’…als een Finse Madonna, of ‘Voulez Vous Coucher Avec Moi’…als een Finse Labelle, en horen we daar niet een volmondig ‘ja’ geroep! Het kon ook niet dat ze hier haar eerste passage in deze Ghents club zomaar kon beëindigen en dus hoefde Marie niet al te fel aan te dringen voor een encore en dat wordt dan het toepasselijke ‘Dust My Broom’. Hier zullen ze in Ghent nog wel een tijdje over nakaarten want deze Erja Lyytinen schreef hier meteen geschiedenis. |
|